Stinkende duitsers en zwemmen met de dolfijnen
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
07 Februari 2013 | Nederland, Heerhugowaard
Lieve allemaal.
Wat krijg ik allemaal leuke berichtjes van jullie! Nou hier gaat het nog steeds goed. Heb weer het een en ander meegemaakt en gedaan. Moet je horen:
Het weer is er niet beter op geworden en ik besluit verder te gaan. Met de dolfijnen zwemmen was mijn plan, maar stel dat uit. Ik reis af naar Christchurch, maar daar worden de wegen zo slecht aangegeven, dat ik een paar keer geen idee heb waar ik zit. Na veel rondvragen geef ik het op en ga door naar Akaroa. Een prachtig vissersdorpje in een kleine haven. De hostels in het dorp zijn vol en ik word doorverwezen naar een hostel ` even` buiten het dorp..... nou dat heb ik geweten.....Ik kwam op landweggetjes waarvan ik dacht.... ik ga terug en slaap wel in mijn tent!!! Maar ja het was maar 13 graden....geen warm vooruitzicht dus zet ik door en..... ja hoor aan het eind van het pad ga ik door een hek, parkeer mijn auto bijna naast de afgrond en het eerste wat ik zie is een houten hutje met een bord prive hut ....dit wil je niet weten haha! Het hostel is gebouwd op een heuvel en er zijn toiletten buiten, maar ook een binnen gelukkig. De douches zijn tussen een paar golfplaten gemaakt in een zinkenbak..... en het is 13 graden.... Not nice!! Ik voel me opgesloten door de bergen en wil het liefst hard wegrijden, maar er is niets anders, dus ik maak er het beste van. Ga lekker eten koken en heb na de lange rit een beetje last van mijn been, dus een rustig dagje kan geen kwaad. Een dame uit Australie die super plat praat vraagt net even te veel aandacht van me en wil me aan de wodka hebben. Ze heeft er zelf inmiddels al een stuk of 4 op, want ze komt elke keer weer vragen en met een verhaal dat ik foto's ga maken van dit bijzondere hostel ben ik haar weer een tijdje kwijt! Na het eten haal ik mijn spel skip-bo uit mijn tas en met degene waar ik al contact mee heb gemaakt uit Zwitserland speel ik het spel. Al gauw komen er een paar meiden meespelen en met een flesje wijn die op moet, want het stel vertrekt naar huis, word het weer als vanouds...... De volgende dag ga ik een wandeling maken in de bergen met twee meiden uit Duitsland en de verstrooide man van een jaar of 65 uit Liverpool. Het was een prachtige tocht van anderhalf uur rustig klimmen en afdalen. Prachtig uitzicht over de haven waar we morgen misschien onverwachts toch richting de dolfijnen gaan. Bij het hostel neem ik ze mee naar het dorp, maar stuiten halverwege op een Maori feest..... wat rot nou! De burgemeester van dit district regelt in het openbaar voor een stuk of 25 mensen die een eed af gaan leggen om officieel inwoner te worden van Nieuw Zeeland. Ze wonen allemaal ninimaal 5 jaar hier en dit is heel officieel. Ze krijgen de eed en symbolisch een plant na afloop en er is een Maorikoor die al stampvoetend, zingend en met grote gebaren en (het lijkt) kwade gezichten een prachtige voorstelling maken. Wij zijn daar onverwacht getuigen van en dat is wel heel bijzonder. Het is een nationale Maori vrije dag in Nieuw Zeeland. Verder zijn er kleine standjes met eten, informatie over borstkanker, een paar varkens aan het spit en er word een traditionele maaltijd in de grond gemaakt. Ze graven een groot gat in de grond van ongeveer 75 cm diep, vullen het met kolen, steken ze aan en leggen allemaal aluminium bakken met eten erop afgedekt en laten het een paar uur stoven. Iedereen mag een bak pakken als het klaar is. Geweldig om mee te maken en bij de VIP's gaat het koor verder. Prachtig en we blijven er een tijdje hangen om alles te zien. Daarna naar het dorp slenteren en ik ga naar het Giant house waar ze allemaal prachtige mozaiken maken in een tuin. Heel mooi om een keer te zien. Een beetje moe, maar voldaan lopen we terug nog even de haven in en op de pier ontmoeten we een stel van ongeveer75 jaar uit Seattle! Een vrouw die fantastische reisverhalen kon vertellen heeft ons zeker een uur geboeid. Wat een mens en ze sliepen samen elk jaar in een heel klein tentje op een matje en kookten hun maaltijden op een paar pitjes.....ongelovelijk stoer vond ik het. In het hostel werd ik geplaatst in een andere kamer met 4 mannen :) nou niet he! Stinkvoeten en het raam potdicht was het eerste wat me opviel..... en de nacht moest nog komen.... Eerst maar eten en ik kreeg een paar mosselen ( met een leuk verhaal, maar dat word te lang) van de man uit Liverpool, omdat hij mee mocht rijden van me. We speelden weer skip-bo en een knul van gisteravond vroeg of hij ook weer mee mocht doen...
Vandaag is het zover we gaan optijd uit bed om toch naar de dolfijnen te gaan. We varen om 8.00 uur uit en na een klein uurtje zie ik een beetje groen van misselijkheid en zwemmen er een stuk of 6 van de kleinste soort dolfijnen om de boot! Wat een pracht zeg en al gauw vraagt de schipper of we het leuk vinden om bij ze in het water te gaan. Nou dat hoef je mij geen tweede keer te vragen. Al gauw dobberen we rond tussen de duikende dolfijnen. Ze komen niet aldoor heel dichtbij en het water is helaas niet helder vanwege het slechte weer van de afgelopen dagen, maar wat een prachtig kado om dit te mogen doen. We genieten bijna een uur lang van deze ervaring en krijgen dan om de beurt kramp van het flipperen en gaan de boot in terug naar de haven. Daar komen we onderweg een eenzame pinquin tegen en een paar zeehonden die zich aan het wassen zijn in het water. Na een sterke bak thee met veel suiker knap ik een beetje op en gaan we terug. Onder de indruk en behoorlijk afgekoeld stap ik blij onder de buitendouche tussen de golfplaten haha :) Wie had dit kunnen denken. Daarna ga ik opweg naar Lake Tekapo met de meiden die ik een lift geef richting Christchurch......
Wat krijg ik allemaal leuke berichtjes van jullie! Nou hier gaat het nog steeds goed. Heb weer het een en ander meegemaakt en gedaan. Moet je horen:
Het weer is er niet beter op geworden en ik besluit verder te gaan. Met de dolfijnen zwemmen was mijn plan, maar stel dat uit. Ik reis af naar Christchurch, maar daar worden de wegen zo slecht aangegeven, dat ik een paar keer geen idee heb waar ik zit. Na veel rondvragen geef ik het op en ga door naar Akaroa. Een prachtig vissersdorpje in een kleine haven. De hostels in het dorp zijn vol en ik word doorverwezen naar een hostel ` even` buiten het dorp..... nou dat heb ik geweten.....Ik kwam op landweggetjes waarvan ik dacht.... ik ga terug en slaap wel in mijn tent!!! Maar ja het was maar 13 graden....geen warm vooruitzicht dus zet ik door en..... ja hoor aan het eind van het pad ga ik door een hek, parkeer mijn auto bijna naast de afgrond en het eerste wat ik zie is een houten hutje met een bord prive hut ....dit wil je niet weten haha! Het hostel is gebouwd op een heuvel en er zijn toiletten buiten, maar ook een binnen gelukkig. De douches zijn tussen een paar golfplaten gemaakt in een zinkenbak..... en het is 13 graden.... Not nice!! Ik voel me opgesloten door de bergen en wil het liefst hard wegrijden, maar er is niets anders, dus ik maak er het beste van. Ga lekker eten koken en heb na de lange rit een beetje last van mijn been, dus een rustig dagje kan geen kwaad. Een dame uit Australie die super plat praat vraagt net even te veel aandacht van me en wil me aan de wodka hebben. Ze heeft er zelf inmiddels al een stuk of 4 op, want ze komt elke keer weer vragen en met een verhaal dat ik foto's ga maken van dit bijzondere hostel ben ik haar weer een tijdje kwijt! Na het eten haal ik mijn spel skip-bo uit mijn tas en met degene waar ik al contact mee heb gemaakt uit Zwitserland speel ik het spel. Al gauw komen er een paar meiden meespelen en met een flesje wijn die op moet, want het stel vertrekt naar huis, word het weer als vanouds...... De volgende dag ga ik een wandeling maken in de bergen met twee meiden uit Duitsland en de verstrooide man van een jaar of 65 uit Liverpool. Het was een prachtige tocht van anderhalf uur rustig klimmen en afdalen. Prachtig uitzicht over de haven waar we morgen misschien onverwachts toch richting de dolfijnen gaan. Bij het hostel neem ik ze mee naar het dorp, maar stuiten halverwege op een Maori feest..... wat rot nou! De burgemeester van dit district regelt in het openbaar voor een stuk of 25 mensen die een eed af gaan leggen om officieel inwoner te worden van Nieuw Zeeland. Ze wonen allemaal ninimaal 5 jaar hier en dit is heel officieel. Ze krijgen de eed en symbolisch een plant na afloop en er is een Maorikoor die al stampvoetend, zingend en met grote gebaren en (het lijkt) kwade gezichten een prachtige voorstelling maken. Wij zijn daar onverwacht getuigen van en dat is wel heel bijzonder. Het is een nationale Maori vrije dag in Nieuw Zeeland. Verder zijn er kleine standjes met eten, informatie over borstkanker, een paar varkens aan het spit en er word een traditionele maaltijd in de grond gemaakt. Ze graven een groot gat in de grond van ongeveer 75 cm diep, vullen het met kolen, steken ze aan en leggen allemaal aluminium bakken met eten erop afgedekt en laten het een paar uur stoven. Iedereen mag een bak pakken als het klaar is. Geweldig om mee te maken en bij de VIP's gaat het koor verder. Prachtig en we blijven er een tijdje hangen om alles te zien. Daarna naar het dorp slenteren en ik ga naar het Giant house waar ze allemaal prachtige mozaiken maken in een tuin. Heel mooi om een keer te zien. Een beetje moe, maar voldaan lopen we terug nog even de haven in en op de pier ontmoeten we een stel van ongeveer75 jaar uit Seattle! Een vrouw die fantastische reisverhalen kon vertellen heeft ons zeker een uur geboeid. Wat een mens en ze sliepen samen elk jaar in een heel klein tentje op een matje en kookten hun maaltijden op een paar pitjes.....ongelovelijk stoer vond ik het. In het hostel werd ik geplaatst in een andere kamer met 4 mannen :) nou niet he! Stinkvoeten en het raam potdicht was het eerste wat me opviel..... en de nacht moest nog komen.... Eerst maar eten en ik kreeg een paar mosselen ( met een leuk verhaal, maar dat word te lang) van de man uit Liverpool, omdat hij mee mocht rijden van me. We speelden weer skip-bo en een knul van gisteravond vroeg of hij ook weer mee mocht doen...
Vandaag is het zover we gaan optijd uit bed om toch naar de dolfijnen te gaan. We varen om 8.00 uur uit en na een klein uurtje zie ik een beetje groen van misselijkheid en zwemmen er een stuk of 6 van de kleinste soort dolfijnen om de boot! Wat een pracht zeg en al gauw vraagt de schipper of we het leuk vinden om bij ze in het water te gaan. Nou dat hoef je mij geen tweede keer te vragen. Al gauw dobberen we rond tussen de duikende dolfijnen. Ze komen niet aldoor heel dichtbij en het water is helaas niet helder vanwege het slechte weer van de afgelopen dagen, maar wat een prachtig kado om dit te mogen doen. We genieten bijna een uur lang van deze ervaring en krijgen dan om de beurt kramp van het flipperen en gaan de boot in terug naar de haven. Daar komen we onderweg een eenzame pinquin tegen en een paar zeehonden die zich aan het wassen zijn in het water. Na een sterke bak thee met veel suiker knap ik een beetje op en gaan we terug. Onder de indruk en behoorlijk afgekoeld stap ik blij onder de buitendouche tussen de golfplaten haha :) Wie had dit kunnen denken. Daarna ga ik opweg naar Lake Tekapo met de meiden die ik een lift geef richting Christchurch......
-
07 Februari 2013 - 18:14
Corrie Lubbers:
wow, wow, en nog eens wow, wat een fantastische avonturen beleef jij, dit neemt niemand jou meer af! Maoritaferelen meemaken, zwemmen met dolfijnen, het kan niet op. Ik vind het helemaal geweldig voor je. Ben al weer benieuwd naar je volgende blog....
liefs
Corrie -
07 Februari 2013 - 20:43
Ellen:
Hééé, gelukkig heb je die stinkende sokken overleefd :-). Wat beleef je veel zeg, leuk om te lezen hoor. Blijf genieten met steeds weer nieuwe mensen om je heen.
Groetjes Ellen en Cock xx -
07 Februari 2013 - 21:18
Lilian:
Hoi Jo,
nou geef mij die dolfijnen maar, maar goed de stinkvoeten heb je overleefd......dat zal geen pretje zijn geweest. Leuk verslag weer, van wat je allemaal beleeft en dat is best veel. 13 graden en dan buiten douchen, dat viel je vast een beetje tegen...Gaaf die onverwachte situaties die je dan mag mee maken, zoals het Maori feest en natuurlijk tussen de dolfijnen zwemmen. Doe voorzichtig en veel plezier, x -
07 Februari 2013 - 22:23
Frank En Femke:
Wat een avonturen! Geniet er lekker van! Groetjes van ons -
09 Februari 2013 - 12:47
Carina:
Wat leuk om al je verhalen te lezen en wat een mooie dingen maak je mee! Genieten zeg! Veel plezier hoor, Carina -
09 Februari 2013 - 20:38
Abeltje:
Wat een avontuur weer, nou die zit in je zak, zwemmen met dolfijnen, helemaal geweldig. We genieten zo van je verslag. Kijken al weer uit naar de volgende avonturen. Groetjes Frans en Abeltje -
10 Februari 2013 - 12:51
John & KItty:
He Jolanda, we haken vandaag pas aan bij je reisverslagen...Leuk om je verhaal te lezen met Kitty. Je ervaring met de natuur en de dieren komt ons bekend voor vanuit Afrika dus we hebben beeld bij je beleving. Dat moet geweldig zijn. Leuk dat je zoveel contacten maakt met andere mensen. Geniet ervan en LAAT ALLES FF LEKKER LOS!!
Hier in Nederland blijft het winter. vannacht weer een dik pak sneeuw gevallen maar nu overdag een lekker zonnetje erbij. Nou, veel plezier en Geniet....groetjes van Kitty & John -
12 Februari 2013 - 21:21
Jacqueline Van Der Gragt:
Hoi Jolanda,
Wat een verhalen! Geweldig dat er zoveel moois en byzonders zo op je pad komt! Wat boeiend om te lezen! Ik verheug me al op je volgende verslag. groetjes, Jacqueline -
12 Februari 2013 - 22:39
Karin:
Hoi Jolanda
Leest lekker weg je reisverslag. We houden het hier op het Noord eiland in de gaten. Ik denk dat wij het hier wat warmer hebben. Overmorgen gaan wij weer op naar huis. Spreek je dan wel een keer en geniet nog van je tijd in het mooie Nieuw Zeeland of te wel Atehorowa. Liefs Karin -
14 Februari 2013 - 15:04
Anny Poland:
Jolanda, vanmorgen een tijd achter de computer gezeten, en wat heb ik genoten van je reisverslag!
Blijf nog lekker een poos genieten, want het gaat zo snel.
Heel veel groetjes uit het koude gure Waarland!
Johan en Anny. -
14 Februari 2013 - 22:27
Hammy:
Hallo Jolanda,
Ik heb me heerlijk laten meevoeren tijdens het lezen van je belevenissen. Ik krijg mooie plaatjes van hoe je wandelt, rijdt, zwemt, skiboot, ... enz. Je bent volop aan het genieten.
Plotseling is het over en kijk ik naar buiten.... hagel, sneeuw, kou. Ook leuk.
Morgen gaan we op skivakantie. ook dan zal ik aan je denken. We gingen samen toch zo hard!!!!!!!!!!!!!!
Meissie, blijf genieten.
Dikke kus van Geert en mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
