Credit card geblokkeerd en auto stopt ermee...
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
24 Februari 2013 | Nederland, Heerhugowaard
Ik wil vandaag richting Marahau om een wandeling te maken door het Abel Tasman kustgebied, maar mijn dag loopt toch iets anders.... Ik neem afscheid van iedereen en gooi mijn tank vol en...... mijn creditcard blokkeerd..But!! Wat nu!! Ik ga naar een bank en die is dicht...But! Uit twee geld automaten krijg ik geen geld... het zal toch niet he... razendsnel ga ik terug naar mijn hostel en kijk mijn bankgegevens na en zie tot mijn opluchting dat ik in ieder geval niet geskimd ben, maar wat nu! Terug bij de bank kunnen ze me niet helpen, maar kan wel met mijn gewone pas geld opnemen. Oef.... niet mee krap bij kas en kan toch mijn auto meenemen en 2 uur later. Jammer, word het een kortere tocht.... Nog geen 20 km verder boven op een berg zegt mijn auto....ja hoor ... doe het zelf maar. Ik kan hem nog net op zijn tandvlees aan de kanten krijgen en met een zucht stopt hij overal mee.... Lekker en daar sta je dan in de Middle of nowhere. Een man in een Jeep liet ik stoppen en hij bracht me naar het dorp bij een garage en die hiepen me de auto daar te brengen. Er was een onderdeel kapot en ik moest een onderdeel met hun auto uit een ander dorp halen om weer verder te kunnen. Gelukkig hadden ze dit onderdeel en na weer 3 uur kon ik op pad voor het laatste stuk naar mijn hostel.... geen tocht vandaag. Bij de garage komt ook een nederlandse jongen met zijn vriendin met pech en we hebben weer een leuk gesprek over hoe makkelijk ze alles doen hier bij de garage, want ze waren met zijn auto bezig, maar toen ik met het onderdeel kwam stopte ze acuut en gingen met die van mij verder..... Ik blij natuurlijk... en hij kon er wel om lachen. Ik hielp hun waarschijnlijk weer aan werk, wat ik onderweg tegen was gekomen.... en zo gaat mijn dag weer verder en die van hun ook. Met een grote zwaai neem ik afscheid van onze korte ontmoeting. Bij het instappen van mijn auto verdraai ik mijn boven been vervelend en het liedje van Queen komt in mij op: It is a beautifull day, the sun is shining... Kom allemaal goed vandaag, ook na deze dag. In het dorp wandel ik even rustig naar het strand en laat me daar even zakken in het zand met een boek voordat de zon achter de bomen verdwijnt en ik rustig terug wandel richting mijn hostel The Old McDonalds Farm... Onderweg kom ik een gezellig ogend restaurantje tegen waar ik mezelf op een heerlijk koud wijntje trakteer en schuif op een zonnig tafeltje aan bij een meisje uit Marceille, ze heet Julie. Je snapt hem al.... het word weer een onvergetelijke avond waarbij we niet uitgepraat raken over onze toekomst, leven, en alles wat ons raakt en bezig houd. Het toeval wil dat ze in het zelfde hutje zit als ik en we blijven lekker een pizza eten en kletsen totdat de tent gaat sluiten en ze vragen of we willen betalen. Het is inmiddels pikdonker en zo moeten we onze weg en hutje vinden. Een bijzondere dag met veel verschillende gebeurtenissen die heel mooi is geeindigd zeg! De volgende dag is het eindelijk zover de wandeling ga ik doen. Ik heb nog een beetje last van mijn been, maar het is geen zware wandeling zeggen ze. Ik stap in de boot op een trailer die voor een trekken staat en deze rijd ons naar het strand waar bij deze watertaxi ons naar een baai brengt. Vandaar ga ik mijn tocht beginnen door prachtige bossen, oogverblindende bounty standen en baaien en kom weer leuke mensen tegen onderweg die helaas allemaal de andere kant op lopen. Ik geniet elk moment en bij een strakblauwe lucht zweet ik me weer rot haha! Het is een tocht van 6 uur met veel fotostops en picknicken op het strand en bij een uitkijkpunt kom ik een beetje moe, maar voldaan aan bij mijn hostel.